verrezen
boven de massa
ontdaan
van zwaartekracht
spiegelt zich
de dans
van tijd en toon
ergens
opgenomen in het koude vlak
wekt het zich
een punt en keert
tot de vorm
door zijn vele gezichten
spreekt
het vlak en drukt
het punt
door zijn huid
de schijn als taal
de huid
als stem
een dans
in glas en lucht
de mens
verdreven uit de taal
vervormt zich
door het materiaal
tot restant
tot
kristal
© 2024 Joseph Gardella